ÉÃÎáæICßW ®LᢠÕÞBÞ¢ ®Ká µøáÄáKÕøÞÃí ÍâøßÉfÕá¢. ¯æùAáæù ÖøßÏÞÃáÄÞÈá¢. ®KÞW ²øßAÜᢠ²øá ·áÃçÍÞµíÄÞÕßÈᢠÕßÜÏíAá ÕÞBÞX µÝßÏÞJÄÞÃí æÉxNÏáæ¿ ÎáÜMÞW. ÎáÜMÞW µÝßAáK µáEßÈí ÕßÜÎÄßAÞÈÞÕÞJÕßÇ¢ ¥ÎâÜcÎÞÏß dɵãÄß ÎÞÄÞÕí ²øáAßÏßøßAáK ²øá ¼àÕÞÎãÄÎÞÃí ÎáÜMÞW. §çKÕæø æÉxNÎÞV ¥Äí µáEßÈí ÕßÜÏíAá ÈWµßÏÄùßÕáÎ߈. ®KÞW ÕßÜÏíAá ÜÍßAÞJ ÎáÜMÞÜßæa ·áÃÕᢠçÆÞ×Õᢠµá¿ßAáK µáEßæa ¼àÕßÄJßÜÞæµ ØbÞÇàÈ¢ æºÜáJáæÎKÄßÈᢠآÖÏ¢ çÕçÃ.
¨ ÎáÜMÞW çÉÞæÜ ØbÏ¢ ²øáÕÈßW øâÉæM¿áK ²øá ¥ÎâÜcÈßÇßÏÞÃí ØáµãÄ¢. ØbL¢ µVÎÖáißÏáæ¿ ¥¿ßØíÅÞÈJßW §Äí ³çøÞ ¼àÕÈßÜᢠ¯ùßÏᢠµáùEᢠÈßÜÈßWAáKá. ·VÍ¢ ÇøßAáK ²øá ØídÄàÏßW ÎáÜMÞW çÖ~ø¢ dɵãÄß ÎÞÄÞÕí øâÉæM¿áJáKÄáçÉÞæÜ ¥ÕøÕøáæ¿ µVÎJßæa çÄÞÄÈáØøß‚í ²øáÕÈßW dɵãÄß ÄæK ØáµãÄÕᢠÆá×íµãÄÕᢠÌtßMßAáKá. µáEßæÈ dÉØÕßAáKÄáÎáÄW ¥ÄáÕæø çÖ~øßAæMG ÎáÜMÞW µáEßÈÞÏß ¦ÕÖcÞÈáØøÃ¢ ÜÍßAáKÄáçÉÞæÜ ÇVÎ ê ¥ÇVÎ dÉÕVJÈB{ßÜâæ¿ çÖ~øßAæM¿áK ØáµãÄ Æá×íµãÄ¢ ²øá ¼zJßÜâæ¿ ÉáÄßÏ ÉßùÕßÏßÜâæ¿ ¦ ÕcµíÄßÏáæ¿ ÄæK ¼àÕßÄJßÈí ÄÞBÞÏᢠê ĵV‚ÏíAᢠµÞøÃÎÞÏᢠÄàøá¢.
ØÎÏçÆÞ×¢ æµÞçIÞ ê ¼ÞĵÕÖÞçÜÞ ²øáÕÈá ÎøÃ¢ ÕæøÏáU ¥ÄcÞÉJá ©IÞçµI ØwVÍJßW ¥Õæa ¼àÕÈßW ØÎÈbÏßM߂߸ßAáK ØáµãÄ¢ ¥Õæa øfÏíAÞÏß ®Jßç‚øáKá. §BæÈ ØáµãÄ¢ æºÏíÄÕV æÄÞ¿áKæÄˆÞ¢ æÉÞKÞÏß ÎÞùáKá. ØbL¢ Îß¿áAßçÈAÞZ ÎçxçÄÞ ²øá ¥ÆãÖcµøJßæa ÄÝáµÜÞÃí Ä-æK Ȉ øàÄßÏßW ÎáçKÞGí ÈÏßAáKæÄKí ÎÈTßÜÞµá¢.
ÎæxÞøá µâGøáIí. µ-ÝßÕáIí, ÌáißÏáIí. ÌtáÌÜÎáIí. µß¢ ËÜ¢? ®LßÈí §ùBßJßøß‚ÞÜᢠ¥Äá ÕÝßÏßW Îá¿Bá¢. ÎæHH ºßÜÕᢠÎÞÈÙÞÈßÏᢠ®Ká ÉùEçÉÞæÜ ®KᢠÎÈ£dÉÏÞØÕá¢ ÉøßÙÞØÕᢠÎÞdÄ¢ ØOJí. §ÕøÞµæG ®dÄçÏÞ ç¼cÞrczÞæø µÞÃá¢. ¥ÕV ÉøßÙÞøB{ᢠÈßVçÆÖßAá¢. ¥Äá ÈßVçÆÖßAáµÏᢠ溇á¢. ®KßGᢠÖCøX ÉßæKÏᢠæÄBßW ÄæK ®K ÎGßW ²øá ÎÞx¢ ÕøáK߈. ¥ÄáçÉÞæÜ ºßÜV ®ˆÞ¢ æºÏíÄá ¥Äßæa ËÜdÉÞÉíÄß ÜÍßçAI ØÎÏ¢ ²øá ÎÜA¢ Îùß‚ßW. ºßÜVAÞµæG ¨ µáÝMÎ߈. ¼à-ÕßÄ¢ Í¢·ßÏÞÏß ÎáçKÞGá çÉÞµáæÎKá- µÃAá µâGáçOÞÝÞÏßøßAᢠ¥ÕVAí µ¿JßæaçÏÞ ¦ÉJßæaçÏÞ øâÉJßW ºßÜ Äßøß‚¿ßµZ Ø¢ÍÕßAáKÄí. §AâGVAí ®LáæµÞIí §BæÈ ÕøáKá? ¥Õøáæ¿ ÄæK µVÎ ÉßÖµáµ{ßÜâæ¿ Ø¢ÍÕß‚ Æá×íµãÄÎÞÃí §ÄßÈá µÞøÃ¢.
§Õßæ¿ÏÞÃí µVÎÖáißÏáæ¿ ¦ÕÖcµÄ. ÈßB{ùßÏáKÄí ®æKCßÜᢠÈßBæ{çJ¿ß Õøá¢; ÎæxBᢠçÉ޵߈ ³Øíçd¿ÜßÏX Õ¿ß çÉÞæÜ. ¥çMÞZ ØÆÞ µVÎÖáißÏíAáçÕIß dÖ-iÉÄßMßAáµÏÞÃí §ÄßÈá çÉÞ¢ÕÝß. ºøç¿Þ ¯ÜçØÞ ÄdLçÎÞ ÏdLçÎÞ Éâ¼çÏÞ ÎçxÞ ÄWAÞÜ ÖÞLß ÄøßµÏˆÞæÄ ÖÞÖbÄÈz Äøßˆ. §ÄÞµæG ØbÏ¢ øâÉæM¿áçJIÄÞÃí. ¨ ØáµãÄ¢ ²øá ÎdL ê ÄdL ê ÏdLÞÆßµ{ßW ÈßKᢠÜÍßA߈. ͵íÄßÏáæ¿, ÖáißÏáæ¿, ·VÍ¢ ÇøßAÜßÜâæ¿ ØbÏ¢ Ø¢ÍÕßAáK ²KÞÃí ØáµãÄÈßçfÉ¢. §Äá ÎáÜMÞW çÉÞæÜ ÕßÜÏíAá ÜÍßA߈. ÎáÜMÞW çÉÞæÜ ÕßÜÎÄßAÞÈÞÕÞJÄáÎÞÃí. ÎáÜMÞÜßæa ·áâ Îxá ÉÞÜßÈ߈ ®KÄáçÉÞæÜ ØbL¢ ØáµãÄJßæa ÎâÜc¢ Îxá dµßϵZæAÞKᢠ§ˆ ®KùßÏáµ.
ഈ ലേഖനം യൂണികോഡിലാക്കിയ രൂപം :- പണമുണ്ടെങ്കില് എന്തും വാങ്ങാം എന്നു കരുതുന്നവരാണ് ഭൂരിപക്ഷവും. ഏറെക്കുറെ ശരിയാണുതാനും. എന്നാല് ഒരിക്കലും ഒരു ഗുണഭോക്താവിനും വിലയ്ക്കു വാങ്ങാന് കഴിയാത്തതാണ് പെറ്റമ്മയുടെ മുലപ്പാല്. മുലപ്പാല് കഴിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന് വിലമതിക്കാനാവാത്തവിധം അമൂല്യമായി പ്രകൃതി മാതാവ് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന ഒരു ജീവാമൃതമാണ് മുലപ്പാല്. ഇന്നേവരെ പെറ്റമ്മമാര് അത് കുഞ്ഞിന് വിലയ്ക്കു നല്കിയതറിവുമില്ല. എന്നാല് വിലയ്ക്കു ലഭിക്കാത്ത മുലപ്പാലിന്റെ ഗുണവും ദോഷവും കുടിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതത്തിലാകെ സ്വാധീനം ചെലുത്തുമെന്നതിനും സംശയം വേണേ.
ReplyDeleteഈ മുലപ്പാല് പോലെ സ്വയം ഒരുവനില് രൂപപ്പെടുന്ന ഒരു അമൂല്യനിധിയാണ് സുകൃതം. സ്വന്തം കര്മശുദ്ധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില് ഇത് ഓരോ ജീവനിലും ഏറിയും കുറഞ്ഞും നിലനില്ക്കുന്നു. ഗര്ഭം ധരിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയില് മുലപ്പാല് ശേഖരം പ്രകൃതി മാതാവ് രൂപപ്പെടുത്തുന്നതുപോലെ അവരവരുടെ കര്മത്തിന്റെ തോതനുസരിച്ച് ഒരുവനില് പ്രകൃതി തന്നെ സുകൃതവും ദുഷ്കൃതവും ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കുന്നതുമുതല് അതുവരെ ശേഖരിക്കപ്പെട്ട മുലപ്പാല് കുഞ്ഞിനായി ആവശ്യാനുസരണം ലഭിക്കുന്നതുപോലെ ധര്മ - അധര്മ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലൂടെ ശേഖരിക്കപ്പെടുന്ന സുകൃത ദുഷ്കൃതം ഒരു ജന്മത്തിലൂടെ പുതിയ പിറവിയിലൂടെ ആ വ്യക്തിയുടെ തന്നെ ജീവിതത്തിന് താങ്ങായും - തകര്ച്ചയ്ക്കും കാരണമായും തീരും.
സമയദോഷം കൊണ്ടോ - ജാതകവശാലോ ഒരുവനു മരണം വരെയുള്ള അത്യാപത്തു ഉണ്ടാകേണ്ട സന്ദര്ഭത്തില് അവന്റെ ജീവനില് സമന്വയിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന സുകൃതം അവന്റെ രക്ഷയ്ക്കായി എത്തിച്ചേരുന്നു. ഇങ്ങനെ സുകൃതം ചെയ്തവര് തൊടുന്നതെല്ലാം പൊന്നായി മാറുന്നു. സ്വന്തം മിടുക്കിനേക്കാള് മറ്റേതോ ഒരു അദൃശ്യകരത്തിന്റെ തഴുകലാണ് തന്നെ നല്ല രീതിയില് മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാകും.
മറ്റൊരു കൂട്ടരുണ്ട്. കഴിവുണ്ട്, ബുദ്ധിയുണ്ട്. ബന്ധുബലമുണ്ട്. കിം ഫലം? എന്തിന് ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചാലും അതു വഴിയില് മുടങ്ങും. മണ്ണെണ്ണ ചിലവും മാനഹാനിയും എന്നു പറഞ്ഞപോലെ എന്നും മനഃപ്രയാസവും പരിഹാസവും മാത്രം സമ്പത്ത്. ഇവരാകട്ടെ എത്രയോ ജ്യോത്സ്യന്മാരെ കാണും. അവര് പരിഹാരങ്ങളും നിര്ദേശിക്കും. അതു നിര്ദേശിക്കുകയും ചെയ്യും. എന്നിട്ടും ശങ്കരന് പിന്നെയും തെങ്ങില് തന്നെ എന്ന മട്ടില് ഒരു മാറ്റം വരുന്നില്ല. അതുപോലെ ചിലര് എല്ലാം ചെയ്തു അതിന്റെ ഫലപ്രാപ്തി ലഭിക്കേണ്ട സമയം ഒരു മലക്കം മറിച്ചില്. ചിലര്ക്കാകട്ടെ ഈ കുഴപ്പമില്ല. ജീവിതം ഭംഗിയായി മുന്നോട്ടു പോകുമെന്നു കണക്കു കൂട്ടുമ്പോഴായിരിക്കും അവര്ക്ക് കടത്തിന്റെയോ ആപത്തിന്റെയോ രൂപത്തില് ചില തിരിച്ചടികള് സംഭവിക്കുന്നത്. ഇക്കൂട്ടര്ക്ക് എന്തുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ വരുന്നു? അവരുടെ തന്നെ കര്മ പിശകുകളിലൂടെ സംഭവിച്ച ദുഷ്കൃതമാണ് ഇതിനു കാരണം.
ഇവിടെയാണ് കര്മശുദ്ധിയുടെ ആവശ്യകത. നിങ്ങളറിയുന്നത് എന്നെങ്കിലും നിങ്ങളെത്തേടി വരും; മറ്റെങ്ങും പോകില്ല ഓസ്ട്രേലിയന് വടി പോലെ. അപ്പോള് സദാ കര്മശുദ്ധിയ്ക്കുവേണ്ടി ശ്രദ്ധപതിപ്പിക്കുകയാണ് ഇതിനു പോംവഴി. ചരടോ ഏലസോ തന്ത്രമോ യന്ത്രമോ പൂജയോ മറ്റോ തല്ക്കാല ശാന്തി തരികയല്ലാതെ ശാശ്വതനന്മ തരില്ല. ഇതാകട്ടെ സ്വയം രൂപപ്പെടുത്തേണ്ടതാണ്. ഈ സുകൃതം ഒരു മന്ത്ര - തന്ത്ര - യന്ത്രാദികളില് നിന്നും ലഭിക്കില്ല. ഭക്തിയുടെ, ശുദ്ധിയുടെ, ഗര്ഭം ധരിക്കലിലൂടെ സ്വയം സംഭവിക്കുന്ന ഒന്നാണ് സുകൃതനിക്ഷേപം. ഇതു മുലപ്പാല് പോലെ വിലയ്ക്കു ലഭിക്കില്ല. മുലപ്പാല് പോലെ വിലമതിക്കാനാവാത്തതുമാണ്. മുലപ്പാലിന്റെ ഗുണം മറ്റു പാലിനില്ല എന്നതുപോലെ സ്വന്തം സുകൃതത്തിന്റെ മൂല്യം മറ്റു ക്രിയകള്ക്കൊന്നും ഇല്ല എന്നറിയുക.